O gelecek değildi o yarının kendisiydi...

O, gelecek değildi – o, yarının kendisiydi...

Bazen bir insanın ömrü bir millete dayanak olur. Bazen bir ses, binlerce susan kalbin içinde bir umuda dönüşür. Ve bazen bir bakış – bir liderin bakışı – tüm bir halkın kaderini değiştirebilir. Heydar Aliyev işte böyle bir insandı. O, gelecek değildi – o, yarının ta kendisiydi. Yarının temelini bugünden atan, yarının fırtınasına bugünden set çeken, yarın için bugün yaşayan bir ömürdü.

O sadece bir devlet kurmadı, halkına güven verdi, milletine kimlik kazandırdı, vatanına güç kattı. Onu sevmek için tarih kitapları karıştırmaya, nutuk ezberlemeye gerek yok. Sadece Azerbaycanlı olmak yeterlidir. Çünkü Heydar Aliyev, içimizden doğan, ruhumuza dönüşen bir şahsiyetti. Milletine yukarıdan bakmadı – yanı başında durdu. Bizden biriydi. Ve halk onu kendinden biri gibi sevdiği için, onun yokluğu bu milletin ruhunda derin bir iz bıraktı.

Onun bakışlarında bir halkın kaderi, sözlerinde bir milletin yarını vardı. Sessizce “ben size borçluyum” diyen gözleri bugün müze vitrinlerinde değil, halkın içinde, hafızasında, evlatlarının bakışlarında yaşamaya devam ediyor.

Heydar Aliyev sadece devletin yapısını değil, ruhunu da inşa etti. Onun için vatan sadece bir toprak parçası değil – bir hatıra, bir emanet, bir oğuldu. O, bir dağa baktığında, o dağın eteğindeki köyü düşünürdü; bir bayrak göndere çekildiğinde, o bayrağın gölgesinde yaşayan insanı hayal ederdi. Halkını uzaktan seyretmedi – onları dinledi, hissetti, yaşadı. Siyaseti sert kararlar vermek değil; halkın haline yön vermek, yarına bir yol açmak olarak gördü.

Sessizlikte güç gördü. Sabırda zaferi. Düşünceyi korumanın en yüce yolu olduğunu bildi. Halkı harekete geçirdi, hafızayı uyandırdı, gururu diriltti. Bize kimliğimizi yeniden hatırlattı.

Heydar Aliyev bu millet için sadece geçmiş değildi. O, bu halkın yarınıydı. Ve bu yarınlar, onun oğlu, siyasi varisi, bugünkü Cumhurbaşkanı İlham Aliyev’in kararlılığıyla yeni zirvelere ulaştı.

Cumhurbaşkanı İlham Aliyev, babasının bıraktığı mirasa yalnızca sadık kalmadı – onu somut başarılarla yaşattı. Heydar Aliyev 2003 yılında yaptığı konuşmada demişti: “İlham Aliyev benim siyasi yolumu layıkıyla sürdürecektir.” Bugün tarih, halk ve zaman, bu cümlenin ne kadar gerçek ve öngörülü olduğunu kanıtladı.

Karabağ’ın özgürleşmesi – sadece bir toprak meselesi değil, bu milletin tarihi hafızasına vurulmuş bir mührün adıdır. Bu zaferin ardındaki lider – İlham Aliyev – babasının vasiyetini yerine getirdi. Bugün onun ağzından dökülen “Babamın vasiyetini yerine getirdim” sözleri, sadece bir ailenin değil, tüm Azerbaycan halkının duygularına dönüştü.

Bugün – 10 Mayıs – sadece bir doğum günü değildir. Bugün – bir milletin konuşmadan hatırladığı, sessizce minnettarlık duyduğu bir gündür. Bugün – halkın “geçmişim, bugünüm ve yarınım için teşekkür ederim” dediği, başını saygıyla eğdiği bir gündür.

Heydar Aliyev bize bir gelecek vermedi – bize kendi geleceğimizi kurma gücü verdi. Ve biz bugün, o temeller üzerine kurulmuş bir yarına adım atıyoruz.

O hiçbir zaman gitmedi. O sadece sustu. Ama o suskunluğunda bile bize yol göstermeye devam etti.

Çünkü bazen, bir milletin umudu – bir insandır.
Bazen, bir bakış – bir ülkenin yolunu değiştirir.
Bazen, bir suskunlukta – tarih dile gelir.
Ve bazen – yalnızca bir isim, bir halkı korumaya devam eder.

Heydar Aliyev – bu milletin en derin sessizliği,
ve en gür sesle dile getirdiği minnettarlığıdır.

Aygül Bagırova